Vandaag verteld Nazia (onze stoere zwangere bruid) haar unieke verhaal dat te maken heeft met een onthulling van een zwangerschap OP de bruiloft:
———————–
In augustus 2007 leerde ik Jonathan kennen op het werk en 20 maart 2008 kregen we een relatie. Op 22 oktober 2011 ging Jonathan op zijn knieën in Cuba en vroeg mij ten huwelijk. Althans, ik hielp Jonathan een beetje door te zeggen dat bij een huwelijksaanzoek ‘op je knieën gaan’ er wel bij hoort. Sindsdien is het altijd feest en zo ook op 8 mei 2013, de dag van onze bruiloft.
Toen Jonathan en ik half januari van dit jaar besloten om klaar te zijn voor kinderen, besloot de baby er al na 2 weken te zijn. Zwanger, zo snel al? Wat heerlijk! Maar, pas ik nog wel in mijn jurk? Houd ik het wel vol op 8 mei?!? Na een kleine paniekaanval kwam er een leuk idee naar boven. Na een rekensom bleek dat ik op de bruiloft 15 weken en 4 dagen zwanger zou zijn. Met mijn jurk zou het wel goed komen, maar nu nog een plan maken om het babynieuws met de bruiloft te combineren.
Woensdag 8 mei 2013! Het is zover! Een dag met directe familie en gezamenlijke vrienden, lees 150 man, waarop we onze liefde vieren, dubbel vieren! Op onze ouders en onze beste vrienden na wist nog niemand dat we zwanger zijn…
Om 15:00 uur trouwden we in de Gravenzaal van stadhuis Haarlem en om 17:00 uur begon het feest op Landgoed Groenendaal. Wij arriveerden om 18:00 uur en werden verwelkomd met een zee van zeepbellen en al onze familie en gezamenlijke vrienden. Tijd voor de toost! Jonathan en ik waren best zenuwachtig want nu zouden we het grote babynieuws vertellen. Jonathan had een mooie speech voorbereid die eindigde met ‘We willen graag toosten op iedereen die er vandaag is, op de mensen die er vandaag niet konden zijn, de mensen die niet meer in ons midden zijn en ook op de mensen die nog gaan komen’…..en toen een lief aaitje over mijn buik. ‘Een lief mensje wat namelijk gaat komen op 25 oktober 2013’. Onze vrienden en familie keken ons met een lach aan maar je zag aan ze dat ze het nog niet snapte. Totdat we zeiden dat we zwanger zijn! De familie vloog ons om onze nek! Het was geweldig en eindelijk was het nieuws openbaar! Op naar verassing twee!
Nadat we gezamenlijk gegeten hadden en onze ouders en broers een mooie speech met ons hadden gedeeld, kwam onze cupcake taart. Onze bruidstaart voorzien van een aansnijdtaartje en 175 cupcakes! Maar wat niemand wist is dat het een Gender Reveal Cake was!! Twee dagen voor de bruiloft zijn Jonathan en ik naar het Echobureau geweest voor een geslachtsbepaling. Tijdens de echo schreef de Echoscopist op een briefje of het een jongetje of een meisje is. Ze deed het in een dichte envelop en gaf het aan ons. In de auto zaten we met de dichte envelop op schoot…..de envelop brandde in onze vingers! Maar de bestemming voor deze envelop was voor de mevrouw die onze bruidstaart ging maken…….
Toen onze cupcake taart klaar stond vertelde Jonathan dit verhaal. Niemand van ons wist dus wat het gaat worden! De bakker heeft de vulling van het aansnijdtaartje roze of blauw gemaakt, wat staat voor het geslacht van onze baby. Aan de buitenkant van de taart kon je dus niets zien, want die was wit. Maar voordat we de taart gingen aansnijden eerst even een polletje. Wie denkt dat het een meisje wordt? Een kleine 5% gejuich. Wie denkt dat het een jongen wordt? 95% stond op tafel te juichen en te roepen: BLAUW!! Jongen! Jongen!!
En toen gingen we de taart snijden, ik hield het niet meer van de zenuwen! Jonathan sneed kundig een stukje taart van het aansnijdtaartje en de vulling was………………….. BLAUW!!! Iedereen juichte alsof we uitslag van een voetbalwedstrijd hadden voorspeld en gewonnen! De ontlading was geweldig groot! Een jongen!
Bekijk ook ons blog over trouwtradities.