Waarom is een trouwjurk wit en waarom moet de aanstaande bruidegom altijd de hand van zijn vriendin vragen aan haar vader? Dit zijn trouwtradities waar we eigenlijk niet meer bij stilstaan omdat bijna iedereen ze hanteert, maar waarom eigenlijk? Hier vind je de top 10 trouwtradities met uitleg!
Trouwtraditie 1: De witte trouwjurk
Dat de trouwjurk wit moet zijn is voor veel mensen een logica, maar waar komt dit vandaan?
Wit was in de westerse wereld jarenlang de enige geaccepteerde kleur voor deze belangrijke feestelijke jurk. De witte kleur staat voor maagdelijkheid, puurheid en onschuld. Toch bestaat de link met wit pas vanaf de vorige eeuw.
In de middeleeuwen waren de bruidsjurken vorstelijk versierd en juist zeer kleurrijk. Hoe meer kleuren, hoe rijker je was. In de zeventiende eeuw kwam de zwarte bruidsjurk helemaal in de mode. De witte bruidsjurk kwam pas tegen het einde van de achttiende eeuw, maar dan alleen in welgestelde families.
In deze tijd zijn er ‘geen kleuren’ die niet kunnen voor deze sprankelende bruidsjurk op een huwelijk. Nu vandaag de dag nog, zijn de meeste bruidsjurken in wittinten of champagne kleurig.
Trouwtraditie 2: Het vragen van de hand
Zenuwachtig onderweg naar je schoonouders, zwetende handen, want nu gaat het echt gebeuren. Je gaat ze om de hand van hun dochter vragen! Alle gedachtes zweven door je hoofd, ‘wat als ze geen goedkeuring geven voor het huwelijk?
Het vragen van de dochters hand is een uiting van respect. Vroeger ging men naar de vader om hem om zijn dochters hand te vragen, nu is het heel normaal om naar beide ouders te gaan. Deze vraag is een uiting van respect en in de meeste gevallen zullen zij hier positief op reageren, dus veeg het zweet maar van je voorhoofd ☺!
Trouwtraditie 3: Het bruidsboeket.
Het bruidsboeket is een eeuwenlange traditie bij bruiloften. Vroeger was het een gewoonte om het boeket in het haar te steken of aan de jurk vast te maken.
De huwelijkstraditie is dat het bruidsboeket tijdens het huwelijksfeest wordt gegooid. De vrijgezelle dames staan dan klaar om je boeket op te vangen. Diegene die het boeket vangt, zal de eerst volgende zijn die gaat trouwen, volgens de traditie. Dus springen dames!
Trouwtraditie 4: Weg met de demonen
Hoe romantisch is het om over de drempel gedragen te worden? De traditie dat de bruidegom de bruid over de drempel draagt komt voort uit de gedachte van vroeger, zij geloofde namelijk dat als een bruid het huis van haar echtgenoot in ging, de demonen uit haar familie haar het huis in zouden volgen. Wanneer zij door haar echtgenoot over de drempel gedragen werd, konden de demonen niet met haar mee naar binnen.
[/one_half] Bijgeloof of niet ik zou het risico niet willen lopen dat deze boze demonen ons achtervolgen. Ik zou zeggen een mooi excuus, en voor de zekerheid kun je dan ook maar beter de trap op gedragen worden.
Trouwtraditie 5: De trouwringen, Vena Amoris
‘Ader van de liefde.’ Dat is wat deze Latijnse naam betekent.
Dit heeft alles te maken met misschien wel de meest bekende traditie, namelijk de trouwringen. De reden dat de trouwring aan de ringvinger hoort komt hier uit voort. Vroeger geloofde men namelijk dat er vanuit de ringvinger een ader naar het hart liep, de ‘Vena Amoris’. Zo stond de ring in contact met het hart.
Trouwtraditie 6: Lekker smullen
Het lekkerste gedeelte van de bruiloft, de bruidstaart. De bruid pakt het mes om de onderste bruidstaart aan te snijden. De bruidegom legt zijn hand op de hare als teken van verbondenheid, wat symbool staat voor de belofte om voor elkaar te zorgen. Het eerste stuk is voor het bruidspaar, waarbij de bruid een stukje bruidstaart voert aan haar nu genoemde man en andersom.
Trouwtraditie 7: Het regent rijst en rozenblaadjes
Oorspronkelijk komt de traditie, het gooien van rijst, uit het verre Oosten. Het symboliseert voorspoed, vruchtbaarheid en rijkdom. Naast rijst kunnen ook andere granen naar het bruidspaar geworpen worden. Helaas is het gooien van rijst niet meer toegestaan, maar hoe gaaf is het als iedereen rozenblaadjes naar je gooit! Deze staan namelijk voor de liefde, vreugde, geluk en genegenheid.
Trouwtraditie 8: De witte broodsweken
Dit is de periode net na de bruiloft tot ongeveer een maand a 6 weken daarna. In deze periode is het de bedoeling dat het bruidspaar niet lastig gevallen wordt, ze genieten van elkaar! Hier gaat het liefdeskoppel er dus vaak tussenuit voor een huwelijksreis!
Het witte brood was eeuwenlang een luxeproduct, dit werd alleen gegeten met feestmalen. Het ‘gewone’ brood werd namelijk gemaakt van rogge.
Trouwtraditie 9: De kus
Nu komt de kus, wat een geweldig moment! Op deze manier laat het bruidspaar zien dat zij het huwelijkscontract met elkaar accepteren.
In de middeleeuwen was een kus op de wang een teken dat je de overeenkomst accepteert. Zo zie je maar weer dat vroeger niet alles beter was.
Trouwtraditie 10: ‘…and a silver sixpence in your shoe’
Misschien is het volgende gezegde je nog niet bekend, maar het is zeker een gebruik in ons landje. ‘Something old, something new, something borrowed and something blue’
Wat de titel al wil zeggen is dat dit gezegde zoals sommige deze kennen niet compleet is, want het volledige gezegde is dus ‘Something old, something new, something borrowed and something blue and a silver sixpence in you shoe’. Het is een gezegde dat aangeeft wat het bruidspaar dient te krijgen voor het geluk wanneer zij deze dingen op de bruiloft bij zich dragen.
Ik ga hier in een van mijn volgende blogs dieper op in.
Iris van de Beeten
